Statystyki branżowe pokazują, że tarcica ogólnego przeznaczenia stanowi 60-70% wyrobów tartacznych. Można wśród nich wyróżnić:

  • tarcicę obrzynaną (obrobione cztery płaszczyzny i krawędzie czoła),
  • tarcicę nieobrzynaną (obrobione dwie przeciwległe płaszczyzny oraz krawędzie czoła).

Przeciętnie 70% tego materiału pozyskiwane jest z drewna iglastego. W innym miejscu na naszym blogu poznasz 12 najpopularniejszych przemysłowych gatunków drewna.

Tarcicę iglastą:

  • sosnowa (więcej na jej temat tu: ABC drewna sosnowego),
  • świerkową (więcej w artykule: Drewno świerkowe od A do Z),

cechują właściwości poszukiwane i wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Więcej o tym piszemy w artykule: Zarys podziału tarcicy iglastej ze względu na długość i grubość oraz podstawowe sposoby jej pomiaru.

Niekiedy nasi Klienci potrzebują materiałów o wyjątkowych walorach. Jednym z nich jest tarcica sosnowa nieobrzynana w wersji extra.

Co decyduje o tym, że nieobrzynana tarcica sosnowa zyskuje miano EXTRA

W tartaku Consultora tarcicą nieobrzynaną extra określamy materiały o następujących cechach:

  • pozyskane z drewna sosnowego,
  • do ich produkcji wykorzystano wyselekcjonowane kłody:
    • o średnicy w ck. większej niż 350 mm,
    • o grubościach: 25/27/32/38 bądź według wskazań klienta,
  • małe zasęczenie,
  • duża gęstość słoi,
  • cięta blokowo,
  • pakietowana blokowo.

Ogólnie można powiedzieć, że tarcica ta jest materiałem wysokiej klasy. Decydują o tym właściwości fizyczne tarcicy sosnowej, które przybliżamy w innym wpisie blogowym.

ścinanie drewna na tarcice sosnową nieobrzynaną

Kryteria klasyfikacyjne w odniesieniu do tarcicy nieobrzynanej w wersji extra

Oceniając wyroby tego typu, bierzemy od uwagę: rodzaj drewna, długość, wymiary przekroju poprzecznego, jakość drewna (występowanie  lub brak wad) oraz jakość obróbki – o problemach z tym związanych piszemy w artykule: 7 wad drewna powstających w czasie procesu suszenia.

RODZAJ DREWNA: sosnowe.

WYMIARY: w zależności od zamawianego sortymentu standardowe wymiary określa polska norma PN – 75/D – 96000. W praktyce wygląda to jednak tak, że nabywca decyduje o tym, jaki produkt jest dla niego najodpowiedniejszy.

WILGOTNOŚĆ: normy podają wymiary w odniesieniu do drewna o bezwzględnej wilgotności na poziomie 20%. Jeśli jest ona wyższa, należy uwzględnić pewien margines na zeschnięcie.  Biorąc pod uwagę wilgotność, wyróżniamy tarcicę:

  • mokrą (ponad 25%),
  • załadowczo-suchą (20-25%),
  • powietrzno-suchą (15-18%),
  • użytkową (nie więcej niż 15%).

Ponownie w praktyce sprawa wygląda tak, że parametr wilgotności precyzują klienci na podstawie znajomości przyszłych warunków użytkowania.

JAKOŚĆ: by określić jakość tarcicy, należy zwrócić uwagę na wady drewna oraz wady jego obróbki dostrzegalne na lepszej stronie sztuki. Została opracowana norma (omawiamy ją tu: Klasy jakości wykorzystywane do sortowania tarcicy sosnowej) pozwalająca na klasyfikowanie pod względem jakości, jednak na ogół to, jakie wady są dopuszczalne, ustalane jest każdorazowo między stornami biorącymi udział w transakcji. Podajmy dla orientacji następujący podział w odniesieniu do tarcicy nieobrzynanej:

  • I klasa – obie płaszczyzny czyste, pozbawione wad;
  • II klasa – na jednej stronie mogą wystąpić wady (z wykluczeniem zgnilizny i chodników owadzich);
  • III klasa – wady na obu stronach (również bez zgnilizny i chodników);
  • IV klasa – wszystkie wady dopuszczalne na obu stronach.

Wyjątkowa tarcica nieobrzynana extra z tartaku Consultora

Drewno, jako surowiec naturalny, podlega wpływowi czynników zewnętrznych, w wyniku działania których dochodzi do powstania rozmaitych mankamentów, decydujących o przypisaniu danej sztuki do odpowiedniej klasy. Więcej na ten temat można przeczytać w artykułach:

Dlatego właśnie tarcica typu extra jest tak pożądanym towarem, wykorzystywanym w przemyśle meblowym, w produkcji podług czy stolarki okiennej. Jej walory estetyczne i wytrzymałościowe są niepodważalne.