Świerk pospolity (Picea Excela Lam.) będący wiecznie zielonym drzewem typu szpilkowego, w botanice zaliczany jest do gromady nagozalążkowych, w klasie iglastych, gdzie przynależy do rodziny sosnowatych. Powszechnie spotyka się go w środkowej i północnej Europie, w Alpach wstępuje do wysokości 2000 m n. p. m. W Polsce trudno go spotkać w Wielkopolsce, na terenach południowego Mazowsza i na Pomorzu.

Świerk w liczbach

  • Na świecie występuje około 50 gatunków świerka w warunkach naturalnych oraz wiele odmian typu ogrodowego.
  • W Polsce występuje tylko 1 rodzimy gatunek świerka, ale uprawia się z powodzeniem:   świerk kłujący znany jako świerk srebrny – wywodzi się z Ameryki Północnej, oraz świerk serbski.
  • Drzewa świerkowe przy optymalnych warunkach wzrostu stają się najwyższymi z rodzimych europejskich gatunków.
  • Średnica pnia świerkowego może wynosić nawet 200 cm.
  • Jest to drzewo długowieczne – statystycznie osiągają wiek 200-300 lat, nawet do 500 lat. Rosną w średnim tempie.

Świerk pod mikroskopem

Jeśli w powiększeniu przyjrzymy się drewnu świerkowemu, zobaczymy, że należy ono gatunków rozpierzchłonaczyniowych – naczynia się rozproszone, niekiedy wstępują parami i w grupach sytuujących się promieniowo. Cewki naczyniowe i włókniste występują pojedynczo. Miękisz podłużny tego gatunku prezentuje typ apotrachealno-rozproszony.

Charakterystyka świerków trafiających do tartaku Consultor

Trafiające do nas drewno przechodzi selekcję pod względem jego przydatności użytkowej. Zwracamy uwagę na to, by z każdego świerku pozyskać można było jak najwięcej.

  • Pień – jest smukły, równy i prosty. Jeśli świerki rosną w zwartej grupie ich pnie stają się zbieżyste. W dolnej ich części zwisają gałęzie. Niemal 12% jego objętości stanowi kora.
  • Kora – u młodych świerków ma kolor jasnobrązowy, jest gładka; u starszych – ma kolor miedziany. Im starsze drzewo, tym bardziej płatkami łuszczy się jego kora; zawiera ona garbniki.
  • Drewno – biel i twardziel o zbliżonej kolorystyce – żółtawo-białawej, czerwonawo-białawej – przez co są trudne do odróżnienia. Rysunek zależy od płaszczyzny – na stycznej jest słoisty, na promieniowej z kolei jest prążkowany. Świerczyna cechuje się  wyraźnymi słojami rocznymi oraz niewidocznymi promieniami rdzeniowymi.
  • Przekrój poprzeczny – oceniany jako biały i jasny ze względu na brak intensywnie zabarwionej twardzieli.
  • Żywica – drewno to nie najeży do gatunków intensywnie żywicznych, ale występujące w nim pęcherze żywiczne są dość spore. Zaraz po ścięciu drewno świerkowe pachnie żywicą.
drzewa świerkowe przeznaczone do wycinki na drewno

Drzewa świerkowe

Co dzieje się z tarcicą świerkową po opuszczeniu naszego tartaku

Drewno to znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach działalności człowieka, takich jak:

  • przemysł celulozowy i papierniczy – świerczyna jest jednym z najważniejszych światowych materiałów służących do wytwarzania papieru,
  • przemysł budowlany – wykorzystuje się ją do zabudowy zewnętrznej i wewnętrznej, a także w budownictwie wodnym oraz na potrzeby górnictwa, jako drewno konstrukcyjne – poznaj także w innym miejscu na naszym blogu: „14 cech drewna istotnych ze względów konstrukcyjnych„, „Klasy jakości desek świerkowych„.
  • przemysł drzewny – wytwarza z niej fornir, płyty, sklejkę, wełnę drzewną, opakowania i skrzynie,
  • wykończeniówka – listwy, podłogi, schody,
  • meblarstwo – typu domowego, użytkowego, jaki o ogrodowego,
  • energetyka – w której jest cennym materiałem opałowym,
  • ponadto stosuje się ją jako drewno specjalnego przeznaczenia na instrumenty smyczkowe.

Więcej o właściwościach świerczyny istotnych ze względów technicznych piszemy w artykule: „Krótka charakterystyka właściwości fizycznych tarcicy świerkowej„,do którego lektury zachęcamy. Na naszym firmowym blogu zamieściliśmy więcej przydatnych informacji na temat innych dostępnych u nas gatunków tarcicy.


Warto przeczytać: